Het meisje dat aan de oever verscheen

Op de zesde dag na de geboorte tekent de Godin Satwai bij elk mens zijn levenslot op het voorhoofd.

Kama's lot wijkt af van dat van de mensen uit zijn dorp en zijn familie. Het lukt hem niet het leven te leiden dat van hem verwacht wordt. Wanneer hij een wijze stoffenhandelaar ontmoet die hem vertelt over de mysterieuze 'Tempel van het Oosten', weet hij dat het tijd is om zijn dorp te verlaten. Hij verlangt naar deze geheimzinnige tempel waar zoekers en verdwaalden zichzelf zouden vinden en waar jongens ingewijd worden tot man. Kama hoopt zo zijn lot te aanvaarden en het respect voor zichzelf te hervinden.

Maar dan ontmoet hij het meisje aan de oever van de rivier. Zij beweert dat ze zijn zielsverwante is. Zal zijn reis eindigen nog voordat die goed en wel begonnen is? Welke zin heeft het verder te zoeken naar zijn ware essentie wanneer hij door het meisje volledig omarmd wordt zoals hij is? Moet hij niet eerst de lange eenzame tocht maken op zoek naar zijn ware essentie, zelfs al loopt hij dan de kans om zijn zielverwante voor altijd te verliezen?